In weer en wind worden de dagverse kwaliteitsgroenten en –fruit van de REO Veiling door een 1.000-tal actieve leden-producenten met passie en vakkennis marktklaar gemaakt. Elk hebben ze hun eigen verhaal die ze graag met u delen. Deze keer stellen we Chris en Joren Devroe aan u voor. De REO-producenten uit Ardooie zijn trotse vertegenwoordigers van de sluitkoolteelt!
“Na een werkbezoek in Nederland zag Joren de teelt van witte en rode kolen best wel zitten”
De lucht ziet er dreigend uit wanneer we het erf van Chris Devroe in Ardooie oprijden. Vader Chris en zoon Joren komen ons tegemoet en stellen voor - nu het nog even droog is - meteen verder te gaan naar één van hun velden met witte kolen.
Sluitkoolteelt is nog vrij pril op het tuinbouwbedrijf van Devroe. "Toen ik 5 jaar terug afstudeerde aan de Tuinbouwschool van Roeselare en mijn vader vervoegde op het bedrijf, mocht ik een nieuwe bijkomende teelt kiezen. We teelden reeds bloemkolen en broccoli en ik koos voor iets totaal anders, namelijk knolselder.", zegt Joren. "Ik zag knolselder wel zitten omdat het een mooie aanvulling was in onze rotatieteelt.”, gaat zijn vader Chris verder. “Wij wisselen jaarlijks af op onze velden, naast bloemkool en broccoli telen we ook aardappelen en prei. Knolselder was dus meer dan oké want in de streek van Roeselare hebben we een uitstekende zand-leem grond. Na de oogst zaaien we groenbemester die de stikstof, die eventueel nog overblijft van je teelt, opneemt. Na de winter wordt het veld opnieuw geploegd om een ideale, luchtige grond te bekomen."
Knolselder telen ze nog steeds, maar sinds een goeie 2 jaar staan er nu ook witte en rode sluitkolen op de velden van de familie Devroe. De prille koolplantjes worden geplant in mei en de volgroeide kolen worden geoogst tussen september en november. Na een werkbezoek in Nederland zag Joren deze kolen best wel zitten en overtuigde zijn vader deze teelt erbij te nemen. Hiervoor moest er wel extra landbouwgrond gehuurd worden. Chris en Joren denken er zelfs aan om de teelt van broccoli flink terug te schroeven of zelfs te laten vallen. Zo is er meer landbouwgrond beschikbaar voor witte en rode kolen. “De vraag naar broccoli wordt steeds minder en - benadrukt Chris - een boer is een ondernemer die de markt in de gaten moet houden.”
Een steeds evoluerende markt
De markt heeft Chris gedurende de 28 jaar dat hij zijn tuinbouwbedrijf heeft, zien veranderen. Chris: "Toen ik in 1988 hier op het ouderlijke bedrijf, samen met mijn vrouw, mijn eigen zaak opstartte, waren de teelten erg klassiek: aardappelen, prei, serresla en –tomaten, maïs en bloemkool. Daar is dan 15 jaar terug broccoli bijgekomen. De maïs hebben we inmiddels laten vallen. We zijn begonnen op 3 ha, vandaag hebben we er 30. Naast het bedrijf in Ardooie hebben we ook nog een bedrijf in Pittem. Wij hebben altijd heel bewust voor diversiteit gekozen omdat de opbrengsten elkaar kunnen aanvullen of compenseren. Als teler zijn we nu eenmaal afhankelijk van het weer en in België kan dat soms tegen zitten. Als je dan kunt terugvallen op een andere teelt, zit je veiliger.
Of mensen meer groenten eten, durf ik niet te zeggen, ze eten wel heel wat gevarieerder. Het groenteaanbod is in de loop der jaren immers groter geworden. Niet alleen 'vergeten' groenten zoals knolselder zijn opnieuw volop op de markt, er zijn ook 'nieuwe' groenten bijgekomen zoals broccoli, radicchio en rucola. De trend merk je het best in de slasoorten waar er naast de 'gewone' kropsla nu allerlei designersla's zijn: lollo rossa en bionda, multicolor, ‘krulletjes’,...
We werken voor de versmarkt, de retailers en daar is een duidelijke verschuiving naar 'kleiner'. Gezinnen van 2 of 3 mensen krijgen bijvoorbeeld een gewone kool niet op en vaak wordt het overschot dan uiteindelijk weggegooid. Natuurlijk kun je de rest gaan invriezen - kolen bewaren best goed - maar toch is er een verlies en daarom wordt aan ons gevraagd om 'kleinere' kolen te telen. Dit is perfect mogelijk, er zijn prima rassen die je dichter op elkaar moet planten waardoor ze van nature uit kleiner blijven."
Joren vult aan: "De grotere kolen in twee snijden en verpakken in plastic is eveneens een mogelijkheid, maar dat is dan weer een handeling bij en groenteverwerking is nog steeds handenarbeid. Kolen worden met de hand met een scherp mes afgesneden en op het veld geschoond: de buitenste 2 à 3 bladeren worden weggenomen."
“We werken exclusief met REO.”
We zijn van het veld doorgelopen naar de grote nieuwe loods waarin de knolselder en kolen verwerkt en gestockeerd worden in twee ruime koelkamers. "Zo lang het weer het toelaat blijven de kolen op het veld en gaan ze van het veld rechtstreeks in de juiste kist. Van zodra het begint te vriezen, worden alle kolen geoogst en worden ze in houten containers opgeslagen in de koelkamers waar ze bewaard worden tussen 0 en 1°C. Er worden dan kolen uitgehaald volgens de bestelling die we krijgen.", zegt Joren. "We werken exclusief met de REO Veiling in Roeselare. Elke veiling is een coöperatieve van telers. Wij werken dus enkel voor de versmarkt, hoofdzakelijk voor het binnenland, maar ook voor Frankrijk en Nederland. Dit gaat allemaal via de REO Veiling. Er zijn twee systemen: dag- en weekbemiddeling (voor specifieke vragen naar sortering en verpakking) of op de klok (voor het standaardproduct in de standaard EPS-kist). Bij het eerste belt de productmanager ons met de vraag of we de volgende dag kunnen leveren en wat onze prijs is. Als de koper akkoord gaat met de prijs, maken we de bestelling klaar en rijden we ermee naar de REO Veiling. We zijn in dit systeem zeker van onze prijs. Gaan we op de klok, dan brengen we de groenten naar de REO Veiling en moeten we de dagprijs afwachten.", geeft Chris mee.
“Alle groenten zijn traceerbaar tot op het veld.”
Joren is de vijfde generatie op het bedrijf en ook zijn jongere broer stapte dit jaar mee in het telersverhaal. Chris: "Ik woon hier al heel mijn leven. Mijn overgrootouders en grootouders 'boerden' hier al. Ze hadden nog varkens, mijn ouders zijn gestart met serres en bloemkoolteelt. Natuurlijk is het allemaal veel intenser geworden en het papierwerk en de controles mogen niet onderschat worden. Voor sommigen kan dit een last zijn, maar het is ook heel positief: alle groenten zijn traceerbaar tot op het veld, en zelfs tot op het perceel waar het stond.".
Redactie: Marc-Pieter Devos & Tine Bral